Hipodoncja, to w odróżnieniu od hiperdoncji schorzenie polegające na braku zębów. O hiperdoncji mówimy jeśli zęby nie wykształcą się naturalnie – hiperdoncją nie będzie więc taki stan gdy pacjentowi brakuje kilku zębów w skutek ich utracenia (wyrwania lub wypadnięcia).
Co to jest Hipodoncja?
Hipodoncja, to w odróżnieniu od hiperdoncji schorzenie polegające na braku zębów. O hiperdoncji mówimy jeśli zęby nie wykształcą się naturalnie – hiperdoncją nie będzie więc taki stan gdy pacjentowi brakuje kilku zębów w skutek ich utracenia (wyrwania lub wypadnięcia).
Schorzenie to jest dużo większym utrudnieniem niż hiperdoncja – o wiele łatwiej jest bowiem nadmiarowe zęby usunąć niż uzupełnić braki w zębach wynikające z hipodoncji. Hipodoncja jest schorzeniem wrodzonym – nie można jej nabyć. Chorowanie na hipodoncję wiąże się z wieloma problemami – są to zarówno problemy o podłożu funkcjonalnym (utrudnione przeżuwanie pokarmów) jak i psychicznym czy w zasadzie estetycznym.
Hipodoncja najczęściej dotyczy zębów górnych, jednak nie jest wykluczona w przypadku dolnej szczęki. Zazwyczaj u pacjentów z hipodoncją stwierdza się również inne choroby, głównie genetycznie, najczęściej jest to zespół Downa. Według danych szacunkowych na hipodoncję cierpi aż 5% całej światowej populacji! Zdecydowana większość z chorujących to kobiety.
Najpewniej hipodoncja powodowana jest zmianami genetycznymi. Niektórzy badacze twierdzą jednak, że obok zmian genetycznych do przyczyn występowania hipodoncji należą także zmiany filogenetyczne w uzębieniu. Przypuszcza się, że do hipodoncji prowadzić może również niewłaściwa dieta ciężarnej matki, chemioterapia, urazy, naświetlania w ciąży.
Istnieje kilka rodzajów hipodoncji. Najpopularniejsze to:
- Oligodoncja – brak więcej niż sześciu zebów
- Mikrodoncja – obecność mikrozębów
- Taurodontyzm – powiększona komora zęba trzonowego kosztem korzenia zęba
Leczenie polega na uzupełnianiu braków w jamie ustnej – implanty, mosty, protezy. Uzupełnianie konieczne jest w takich przypadkach gdy pojawiają się duże dysfunkcje i pacjent ma problemy z właściwym odżywianiem.